Przed laty nieśmiało proponowałem by na górze Majse (Górze Wilkaniowskiej) zamontować wyciągi, w tym wyciąg krzesełkowy,, z powoduy dużej ilości korzystających z niej rowerzystów. Proponuję zakup używanego wyciągu krzesełkowego na przykład z Czech lub z Niemiec. W sezonie letnim korzystaliby z niego fani kolarstwa mtb i kolarstwa zjazdowego downhill riding. Wokół góry Majse jest wiele atrakcynych tras singletrack i zjazdowych.
- wprowadzonoby kursy autobusów ZKP po istniejącej drodze szutrowej, żwirowej, na szczyt góry Majse. Przy wieży zorganizowanoby tymczasową pętlę autobusu. Kursy- co najmniej 3 dziennie- wykonywanoby jako wariant trasy Zielona Góra- Swidnica. Jeden z kursów ZKP nadkładałby kilka km by obsłużyć jeden przystanek na ul. Kosowej w Wilkanowie- oraz kolejny na szczycie Majse przy wieży.
- już teraz, w tej chwili, w sezonie zimowym obecnym, 2021, zaproszonoby mieszkańców do przetestowania, czy jest możliwość zjazdów na desce czy snowboardzie z krawędzi niewielkiego płaskowyżu zwanego Majse albo G. Wilkanowską. Proponowane stoki dołączono na schemacie. Redakcja chce zorganizować takie testy.
- sprawdzonoby które trasy zą dogodne dla narciarstwa zjazdowego. Przygotowanoby plan rozwoju infr. sportów zimowych na płaskowyżu Majse.
- w sezonie letnim oraz przy dogodnych warunkach dla sporttów zimowych- także zimą- działałby wyciąg - kolejka krzesełkowa lub inna, na szczyt płaskowyżu. Zbudowanoby dwie stacje oraz kolej pomiędzy nimi. Nabytoby używane wyposażenie na wyprzedażach- używaną kolej krzesekową lub terenową etc.
Meiseberg, Góra Majse, Góra Wilkanowska – najwyższe wzniesienie w masywie Piastenhöhe (Wale Zielonogórskim?) oraz na Wzgórzach Piastowskich. Jest to również jedno z najwyższych wzniesień w województwie lubuskim.- informuje Wikipedia. Wikimapia uzupełnia o następujące informacje o tej części masywu Piastenhöhe: Piękne wzniesienie w okolicach Zielonej Góry, do którego można dojechać rowerami lub dotrzeć piechotą. Na wzniesieniu znajduje się Wieża Wilkanowska, która przed II wojną światową nosiła nazwę Wieża Bismarcka.
Góra Majse, Meiseberg, Góra Wilkanowska
Pasmo Wzgórza Piastowskie, Wał Zielonogórski
Wysokość 221 m n.p.m.
Wieża Bismarcka lub Wilkanowska
Państwo Polska
Opis wieży (w trakcie uroczystego otwarcia)
"Była to 20-metrowa, wysmukła, okrągła wieża widokowa z instalacją ogniową zwieńczona krenelażem.
Kwadratowa dobudówka z murem schodkowym służyła jako wiatrochron. Powyżej dobudówki na wieży zamocowany był medalion Bismarcka, wykonany w fabryce kamieni sztucznych A. Ribbecka, a nad nim mały herb Bismarcka.
W obrębie głowicy wieży (platforma widokowa) znajdował się lekki występ w murze (gzyms). Miedziana misa ogniowa była relatywnie mała w porównaniu do urządzeń tego typu na innych wieżach. Jej średnica wynosiła zaledwie 0, 60 m.
Na platformę widokową zdobioną blankiem (krenelażem) wchodziło się schodami wewnętrznymi. Na dobudówce z murem schodkowym, bezpośrednio nad drzwiami wejściowymi zamocowano napis: „Rok budowy 1902/Związek Rzemiosła i Ogrodnictwa w Zielonej Górze".
Historia wieży
Uroczystości otwarcia wieży odbyły się 23.08.1902.
Już przed rokiem 1907 do oświetlania wieży używano ogni bengalskich, ze względu na złe doświadczenia z żywym ogniem.
W kwietniu 1992 brak było jakichkolwiek wskazówek, że była to Wieża Bismarcka. Zarówno medalion jak i herb Bismarcka zostały wybite. Wieża służyła za stację radiowo – telewizyjną Wilkanowo. Na platformie widokowej, pomiędzy zębami blanku, znajdowała oszklona przybudówka z 12 oknami, a nad nią instalacje antenowe. Misy ogniowej już nie było.
Wieża w lipcu 2003 spełniała rolę zarówno wieży przeciwpożarowej oraz wieży widokowej. Wież otwarta była codziennie podczas dobrej pogody za opłatą.
W 2018 roku wieżę udostępnia się turystom zorganizowanym po wcześniejszym zgłoszeniu w Biurze Nadleśnictwa (Nadleśnictwo Zielona Góra, Wilkanowo, Przysiółek Rybno 31). W przybudówce wieży znajduje się wystawa poświęcona historii wieży)."
Wieża Bismarka
Miejscowość Wilkanowo
Typ budynku wieża widokowa
Rozpoczęcie budowy 1902
Ukończenie budowy 1903
Wieża Bismarcka w Zielona Góra , Polska (do 1945 roku Grünberg in Schlesien , dolnośląskiego , Niemcy ) jest jedną z najlepiej zachowanych Wież Bismarcka poza dzisiejszymi Niemcami. Nazywana jest również Wieżą Wilkanowską od wzgórza, na którym stoi.
Pomimo swojej nazwy wieża znajduje się we wsi Wilkanowo w województwie lubuskim (niem. Wittgenau), 6 km na południowy zachód od Zielonej Góry. Nadal służy jako wieża obserwacyjna i maszt radiowy.
Historia
Wieża została zaproponowana przez architekta Alberta Severina przy wsparciu Stowarzyszenia Handlowo-Ogrodniczego Grünberg. Klub zakupił działkę na Meiseberg, poza miejscowością Wittgenau, pod budowę wieży. Kamień węgielny położono 1 kwietnia 1902 r. (Urodziny Bismarcka); Budowę wykonał lokalny mistrz murarski Carl Mühle.
Wieża została ukończona w ciągu zaledwie czterech miesięcy kosztem 6000 marek; otwarto ją 23 sierpnia 1902 r. Nad wejściem umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą Otto von Bismarcka oraz napis „WYSŁONI W 1902 / STOWARZYSZENIE HANDLOWO-OGRODNICZE GRÜNBERGA".
Opis
Wieża ma 20 m wysokości i stoi na szczycie Góry Majse, G. Wilkanowskiej (dawniej Meiseberg ), 221 m n.p.m. Zbudowana jest w całości z cegły, z krenelażami na szczycie.
Sytuacja współczesna
Po klęsce Niemiec w II wojnie światowej Grünberg został przeniesiony do Polski i przemianowany na Zieloną Górę. Podczas wojny w mieście było niewiele walk, więc wieża wyszła bez szwanku.
Od kwietnia 1992 roku wszystkie odniesienia do Bismarcka zostały usunięte; jednak obecnie nad wejściem znajduje się znak w miejscu starego niemieckiego napisu. W języku polskim brzmi „BISMARCK WIEŻA - WŁADZE ZIELONEJ GÓRY - AD 1902". Wspomina się również o elewacji wieży.
W przeciwieństwie do innych rozpadających się wież Bismarcka poza obecnymi granicami Niemiec, wieża zielonogórska jest w doskonałym stanie, została odrestaurowana w 2003 roku i nadal jest używana do wielu celów: wieża widokowa przeciwpożarowa , wiatrowskaz , wieża obserwacyjna i maszt komunikacyjny . Przy dobrej pogodzie mogłaby być udostępniona do zwiedzania za niewielką opłatą.
opr. Adam Fularz na podst. Wikipedii